Κενά - Παραιτήσεις - Προσλήψεις 

Κάναμε ερώτηση στο ΥΠΑΙΘ σχετικά με τις Προσλήψεις εκπαιδευτικών για την κάλυψη των διαφαινόμενων εκπαιδευτικών κενών  και τους λέγαμε ότι οι 5250 που σκοπεύετε να κάνετε εντός του 2021 - αν τις κάνουν τελικά - είναι πολύ λίγες επειδή σύμφωνα με τις εκτιμήσεις θα είχαμε παραιτήσεις πολύ περισσότερες από τις προκείμενες προσλήψεις. Στην απάντησή τους  μας επισύναψαν έγγραφο στο οποίο φαίνεται ότι επίσημα οι παραιτήσεις είναι μόνο 3521, αλλά αφορούν μόνο στις παραιτήσεις της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Όμως μιλάμε για προσλήψεις στη γενική πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση και οι παραιτήσεις στην πρωτοβάθμια  εκπαίδευση σύμφωνα με δημοσιεύματα είναι 2.949. Άρα συνολικά 6.470 παραιτήσεις εκπαιδευτικών το 2021. Αν σκεφτούμε ότι φέτος προσέλαβαν 52.000 αναπληρωτές (44.097 από ενεργούς αναπληρωτές, ενώ 8% των προσλήψεων αφορά σε προσλήψεις λόγω “Covid-19”)  οι 5250 που σκοπεύουν να κάνουν είναι ελάχιστοι. 

Πρακτική άσκηση: Ένας σημαντικός θεσμός που φθίνει

 

Πρακτική άσκηση: Ένας σημαντικός θεσμός που φθίνει

Σχεδόν σε όλες τις συζητήσεις το τελευταίο χρονικό διάστημα η ηγεσία του ΥΠΑΙΘ δεν παραλείπει να επισημαίνει τη σημασία που έχει η σύνδεση της εκπαίδευσης με την αγορά εργασίας. Είναι προφανές ότι σημαντικός συνδετικός κρίκος είναι η πρακτική άσκηση (ΠΑ) των εκπαιδευομένων σε επιχειρήσεις.

Με τη διάταξη του άρθρου 24 του Ν. 1404/83 για τη «Δομή και λειτουργία των ΤΕΙ» καθιερώνεται για πρώτη φορά, η πρακτική άσκηση, ως μέρος του διδακτικού έργου και ως τούτου αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα των σπουδών. Ο νόμος προέβλεπε διάρκεια της πρακτικής άσκησης στο επάγγελμα ορίζεται σε έξι μήνες, μετά το τελευταίο εξάμηνο σπουδών.

Οι συγχωνεύσεις των ΤΕΙ με τα Πανεπιστήμια είχαν ως αποτέλεσμα η  πρακτική άσκηση στα πρώην ΤΕΙ, που έως τότε ήταν υποχρεωτική, να αντικατασταθεί από την πρακτική άσκηση των Πανεπιστημίων η οποία,  έχει ως επί το πλείστον προαιρετικό χαρακτήρα. Αυτό οδήγησε αναπόφευκτα σε δραστική μείωση του συνολικού αριθμού των ασκούμενων. Η εξέλιξη αυτή είναι ιδιαίτερα αισθητή σε ορισμένες τεχνικές ειδικότητες που περιλαμβάνονται στα πρώην ΤΕΙ και οι οποίες θεωρούνται σημαντικές για τις επιχειρήσεις.

Επίσης μειώθηκε δραστικά ο χρόνος της πρακτικής άσκησης (σύμφωνα με τα ευρήματα  έρευνας που παρουσιάστηκε σε διαδικτυακή εκδήλωση το 80% δεν διαρκεί πάνω από 3 μήνες) γεγονός που δημιουργεί προβλήματα στις επιχειρήσεις, γιατί όπως λένε παράγοντες των επιχειρήσεων και ακαδημαϊκοί “η διάρκεια είναι σημαντικός παράγοντας. Οι  4 εβδομάδες αποτελούν απαγορευτικό εμπόδιο για φοιτητές και επιχειρήσεις” ή “πάνω που αρχίζει να μαθαίνει κάποια πράγματα [ ο φοιτητής], τελειώνει ο χρόνος και ετοιμάζεται να φύγει” Το 72% των επιχειρήσεων θέλουν τουλάχιστον 6μηνη πρακτική άσκηση.

Στην διαδικτυακή εκδήλωση - συνάντηση που διοργάνωσε ο ΣΕΒ  με θέμα «Επένδυση στην αναβάθμιση της πρακτικής άσκησης φοιτητών στις επιχειρήσεις» που πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 8 Απριλίου 2021, ακαδημαϊκοί και στελέχη επιχειρήσεων συμφώνησαν ότι 

η πρακτική άσκηση αποτελεί σημαντικό κομμάτι των σπουδών των φοιτητών και φοιτητριών και πρέπει να υποστηριχθεί από όλες τις πλευρές και διερεύνησαν τις δυνατότητες σταθερής και συστηματικής συνεργασίας μεταξύ επιχειρήσεων και ΑΕΙ. Η πρακτική άσκηση φοιτητών στις επιχειρήσεις, τόνισαν οι συμμετέχοντες, είναι εκπαίδευση και αναπόσπαστο μέρος των σπουδών που εμπεριέχει τα χαρακτηριστικά της εργασίας και πρέπει να υποστηριχθεί από όλες τις πλευρές. 

Στην πράξη όμως, τα προβλήματα φαίνεται να είναι πολλά.

Οι διαφορές στο πλαίσιο μεταξύ ΑΕΙ και επιχειρήσεων (χρονισμός) δημιουργεί αγκυλώσεις (Χητος ΑΒΕΕ Γιάννινα περίπου στο 1:01:00). Παρατηρείται έλλειψη πλαισίου ενημέρωσης και από την πλευρά των φοιτητών και από την πλευρά των επιχειρήσεων. Βασικά στοιχεία για τη βιομηχανία θα πρέπει να τα ξέρουν οι φοιτητές.

Η μικρή διάρκεια όπως αναφέρθηκε είναι πρόβλημα όσον αφορά στα οφέλη που θα αποκομίσει ο φοιτητής. Αλλά περισσότερες αιτήσεις γίνονται για το διάστημα Ιουλίου - Αυγούστου και οι θέσεις είναι περιορισμένες. ​Επίσης η διάρκεια είναι άμεσα εξαρτημένη από τη χρηματοδότηση που έχουν τα Ιδρύματα. Έτσι τα Ιδρύματα αναγκάζονται να προσφέρουν μικρής διάρκειας ΠΑ για να αυξήσουν τον αριθμό των ωφελουμένων (Domna Michail, Ιδρυματικά Υπεύθυνη Πρακτικής Άσκησης, Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας)

Με δεδομένο ότι στα περισσότερα τμήματα η ΠΑ δεν είναι υποχρεωτικό μέρος σπουδών και σε πολλές περιπτώσεις η χρηματοδότηση (ασφάλιση, αποζημίωση, βασικά έξοδα εργαζομένου) είναι ανύπαρκτη (Κωροναίος από το ΑΠΘ και  4009/2011 άρθρο 36) ο θεσμός φθίνει της ΠΑ φθίνει με γοργούς ρυθμούς (Θεοδώρου ΟΤΕ). Επειδή με τις δηλώσεις δεν έρχεται το επιθυμητό αποτέλεσμα, καλά θα κάνει η κυβέρνηση να υποστηρίξει έμπρακτα το θεσμό της ΠΑ λαμβάνοντας όλα τα απαραίτητα μέτρα. Πολύ σημαντικό είναι να βρεθεί άμεσα λύση στα θέματα χρηματοδότησης. Το 2022-23 θα σταματήσει ο ΟΑΕΔ να χρηματοδοτεί τα παλιά προγράμματα και θα έχουμε ένα ακόμη πρόβλημα στη χρηματοδότηση. Επίσης η χρηματοδότηση μέσω ΕΣΠΑ, που τώρα είναι βασική, δεν εξασφαλίζει τις μελλοντικές δράσεις. Από τη συζήτηση φάνηκε ότι οι εκπρόσωποι των Ιδρυμάτων και οι φορείς υλοποίησης έχουν προτάσεις εφικτές και εφαρμόσιμες (για σαφές θεσμικό πλαίσιο, θέματα χρηματοδότησης, ασφάλιση των φοιτητών, μείωση γραφειοκρατίας  κ.ά.). Το πρόβλημα είναι η πολιτική βούληση για την εφαρμογή τους χωρίς παλινωδίες. 

 

Γκιμίσης Βασίλης Μαθηματικός M.Ed.

 

 

 

Απουσίες μαθητών:  Παρανομήστε ελεύθερα και με την άδεια του υπουργείου

 

Στις 27/05/2021 το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων απέστειλε στα σχολεία οδηγία (ενημέρωση) σχετικά με τη διαχείριση των απουσιών την τρέχουσα σχολική χρονιά (Αρ. Πρωτ.: 59871/ΓΔ4). Στην οδηγία έγραφε «…σας ενημερώνουμε ότι οι απουσίες οι οποίες έχουν καταχωρισθεί ή θα καταχωρισθούν και δεν οφείλονται σε υπαιτιότητα των μαθητών/τριών αλλά σε αντικειμενικούς λόγους ανωτέρας βίας, δεν θα προσμετρηθούν για τον χαρακτηρισμό της φοίτησης των μαθητών/τριών από τον Σύλλογο Διδασκόντων κατά το σχολικό έτος 2020-21».

Δηλαδή οι Σύλλογοι Διδασκόντων, μετά από εξέταση των απουσιών για κάθε μαθητή, έχουν το δικαίωμα να μη προσμετρήσουν τις απουσίες των μαθητών που δεν έγιναν με δική τους ευθύνη ,κατά τη διάρκεια όλου του διδακτικού έτους, αλλά εξαιτίας  «αντικειμενικών λόγων ανωτέρας βίας».

Η οδηγία δεν κάνει διαχωρισμό ανάμεσα στην εξ αποστάσεως και διά ζώσης εκπαίδευση, οπότε είναι στην κρίση των Συλλόγων Διδασκόντων να μην προσμετρήσουν και τις απουσίες που έγιναν κατά τη χρονική περίοδο που τα  σχολεία λειτουργούσαν με τη φυσική παρουσία των μαθητών.

 Όμως δεν διευκρινίζονται «οι αντικειμενικοί  λόγοι  ανωτέρας βίας». Αρκεί μια δήλωση του μαθητή ή του γονέα/κηδεμόνα;  Αν π.χ. κάποιοι δηλώσουν ότι κόπηκε το ρεύμα, ο σύλλογος είναι υποχρεωμένος να το ελέγξει; Και ας πούμε ότι σύλλογος θέλει να το ελέγξει, μπορεί να ζητήσει πληροφορίες από την ΔΕΗ; Μήπως για δοθεί η οποιαδήποτε πληροφορία, τόσο από την ΔΕΗ όσο και από τον οποιοδήποτε πάροχο τηλεφωνίας και διαδικτύου, χρειάζεται εντολή εισαγγελέα; Έχει ο κάθε σύλλογος την τεχνική και νομική τεχνογνωσία και δυνατότητα να ελέγξει αν πράγματι υπήρχαν  «αντικειμενικοί λόγοι ανωτέρας βίας». Με το υπάρχον νομικό πλαίσιο είναι μάλλον αδύνατο.

Δεδομένου ότι είναι παράνομο να σβήσουν τις απουσίες θα έπρεπε να βρεθεί τρόπος να δικαιολογηθούν ή να θεωρηθούν «μη προσμετρούμενες» (άρθρο 24). Όμως στο ηλεκτρονικό σύστημα καταγραφής (myscholl) δεν προβλεπόταν κάτι τέτοιο γεγονός, βεβαίως που δεν πέρασε απαρατήρητο. Αφού τελικά το κατάλαβαν και στο υπουργείο Παιδείας πρόσθεσαν μία παραπάνω επιλογή στο σύστημα ώστε ο υπεύθυνος κάθε τμήματος να μπορεί να καταχωρίσει όσες απουσίες θέλει ως «μη .προσμετρούμενες».

Όπως είναι άμεσα κατανοητό, η οδηγία αυτή καθιστά αυτόματα την παρουσία στο σχολείο σχεδόν προαιρετική. Φέτος, όπως και πέρυσι με μια υπεύθυνη δήλωση επέτρεψαν στους γονείς να κρατήσουν τα παιδιά στα σπίτια τους. Όμως επειδή είναι εξαιρετικά δύσκολο και πολύπλοκο να αποδείξει κάποιος ότι δεν υπήρχαν αντικειμενικοί λόγοι ανωτέρας βίας, οι εκπαιδευτικοί θα είναι υποχρεωμένοι να δεχθούν κάθε περίπτωση.

Στην πράξη, λοιπόν, ο σύλλογος διδασκόντων "σβήνει" όλες τις απουσίες των μαθητών κατά τη διάρκεια της τηλεκπαίδευσης και όχι μόνο κανείς δεν τον ελέγχει, αλλά τουναντίον όλοι τον επιδοκιμάζουν. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα μείνει κανείς μαθητής στην ίδια τάξη λόγω απουσιών, εκτός ακραίων περιπτώσεων (οι οποίες κυρίως αφορούν περιπτώσεις που γράφτηκαν στο σχολείο για «άλλους» λόγους).

Αλλά αυτό το σκεπτικό καταργεί την τηλεκπαίδευση και σε περίπτωση που χρειαστεί και την επόμενη χρονιά να επαναληφθεί, κάτι που για κάποιους φαίνεται πολύ πιθανό,  η αποτυχία θα είναι δεδομένη και με πολύ χειρότερα αποτελέσματα. Επίσης στη συζήτηση δεν γίνεται λόγος για τις συνέπειες της ελλιπούς φοίτησης. Τις απουσίες μπορείς να τις δικαιολογήσεις, τα κενά που δημιούργησαν όμως όχι και αυτό δεν αναφέρεται σε κανένα τυπικό έγγραφο του σχολείου αφού και η αξιολόγηση έγινε ουσιαστικά στο περίπου χωρίς τις ωριαίες δοκιμασίες στο πρώτο τετράμηνο και χωρίς προαγωγικές και απολυτήριες εξετάσεις. Εν τω μεταξύ η ύλη «προχωράει» κανονικά. Με ποιο σκεπτικό προχωράει η ύλη όταν οι μαθητές δεν έχουν υποχρέωση να την παρακολουθήσουν δεν ξέρουμε. Με μια απλή δήλωση οι απουσίες μπορούν να  διαγράφονται, όχι όμως και ο εγκληματικός και αθάνατος λαϊκισμός. Η αριστεία σε όλο της το μεγαλείο.

 

Γκιμίσης Βασίλης   M.Εd.  Μαθηματικός