Διακρίσεις μεταξύ εκπαιδευτικών που οξύνουν  τις ανισότητες στο δημόσιο σύστημα Παιδείας

Σύμφωνα με το άρθρο 5, της σύμβασης για τα «Δημόσια Ωνάσεια Σχολεία», η αμοιβή του διδακτικού και του λοιπού προσωπικού , περιλαμβανομένων και τυχόν προσωρινών αναπληρωτών ή αποσπασμένων , που θα απασχοληθούν στους Ομίλους και τα Σύνολα, θα καταβληθεί   αυτοτελώς από το Ίδρυμα Ωνάση. Η πρόσθετη αμοιβή για την πρόσθετη υπηρεσία ορίζεται για την πρώτη τετραετία από την έναρξη λειτουργίας του Ωνάσειου Σχολείου στο ποσό των 400 ευρώ μηνιαίως για τους Διευθυντές, στο ποσό των 350 ευρώ, μηνιαίως, για τους Υποδιευθυντές  και στο ποσό των 320 ευρώ, μηνιαίως, για το λοιπό διδακτικό προσωπικό.

Σύμφωνα με την Υπουργική Απόφαση Αριθμ. 78054/Δ6/2020 ΦΕΚ 2494/Β/23-6-2020 «Ρυθμίσεις για τη λειτουργία των Προτύπων και Πειραματικών Σχολείων»,  η λειτουργία των εκπαιδευτικών ομίλων αριστείας, δημιουργικότητας και καινοτομίας υλοποιείται εκτός του κανονικού ωρολογίου προγράμματος της σχολικής μονάδας και οι ώρες λειτουργίας τους προσμετρώνται στο διδακτικό ωράριο των εκπαιδευτικών που είναι υπεύθυνοι γι' αυτούς. Ομοίως η λειτουργία της ενισχυτικής διδασκαλίας υλοποιείται και εκτός του κανονικού ωρολογίου προγράμματος της σχολικής μονάδας και οι ώρες λειτουργίας της προσμετρώνται στο διδακτικό ωράριο των εκπαιδευτικών που είναι υπεύθυνοι γι' αυτήν.

Στην ίδια Υπουργική Απόφαση προβλέπεται, “Για την προώθηση του εκπαιδευτικού έργου υψηλών απαιτήσεων των Προτύπων και Πειραματικών Σχολείων, να διατίθενται έως δύο ώρες εβδομαδιαίως από το διδακτικό ωράριο των διευθυντών, υποδιευθυντών και εκπαιδευτικών” 

Αυτό σημαίνει συνολικά 4 ώρες λιγότερες από το εργασιακό ωράριο των εκπαιδευτικών της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης όπως αυτό ρυθμίζεται με την παρ. 8 του άρθρου 13 του ν. 1566/1985 (167 Α΄), όπως έχει τροποποιηθεί με την παρ. 2 του άρθρου 101 του ν. 4823/2021 (136 Α΄). 

Όμως σύμφωνα με την παράγραφο 2, του άρθρου 89, του νόμου 4823/2021, “Ο χρόνος που οι Υπεύθυνοι Εκπαιδευτικών Ομίλων αφιερώνουν στην οργάνωση και λειτουργία των εκπαιδευτικών ομίλων δεν προσμετράται στο εργασιακό τους ωράριο, αλλά συνεκτιμάται κατά την ατομική αξιολόγησή τους, καθώς και κατά την επιλογή τους ως στελεχών εκπαίδευσης. Τα ίδια ισχύουν και για την Υλοποίηση Προγραμμάτων Σχολικών Δραστηριοτήτων. Να σημειωθεί ότι, το καθεστώς του μειωμένου ωραρίου υπήρχε για τους εκπαιδευτικούς όλων των δημοσίων σχολείων, που αναλάμβαναν να σχεδιάσουν και να υλοποιήσουν Προγράμματα Σχολικών Δραστηριοτήτων, αλλά καταργήθηκε για λόγους οικονομικούς.   

Δηλαδή, για την ίδια δουλειά, οι εκπαιδευτικοί των Ωνασείων Σχολείων θα πληρώνονται πέρα από το μισθό τους, οι εκπαιδευτικοί των Προτύπων και Πειραματικών Σχολείων έχουν μείωση από το μειωμένο ωράριό τους, ενώ οι εκπαιδευτικοί των υπολοίπων σχολείων απλά θα δουλεύουν παραπάνω για να έχουν καλύτερη ατομική αξιολόγησή. 

Αυτό είναι, προφανώς, κατάφωρη διάκριση, εις βάρος των τελευταίων και τελικά των μαθητών που φοιτούν στα κοινά σχολεία των “πληβείων”, γιατί τα κίνητρα που δίνονται στους εκπαιδευτικούς, είναι καθοριστικά για τη διεξαγωγή ή όχι των Ομίλων των Προγραμμάτων Σχολικών Δραστηριοτήτων. Η εμπειρία ως τώρα έχει δείξει ότι στα Πρότυπα και Πειραματικά Σχολεία, Όμιλοι και Προγράμματα πάντα γίνονται (και το ίδιο αναμένεται να συμβαίνει και στα Ωνάσεια) ενώ στα υπόλοιπα δημόσια σχολεία σπανίως.

Αναρωτιώμαστε, επίσης, για ποιους λόγους, οι εκπαιδευτικοί των ΔΗΜ.Ω.Σ., να παίρνουν σχεδόν διπλάσια αποζημείωση για υπερωρίες από τους εκπειδευτικούς στα δημόσια σχολεία.

Κλείνουμε με ένα απόσπασμα από την επιστολή που έστειλαν οι μαθήτριες και οι μαθητές από τα σχολεία που καταργούνται για να γίνουν Ωνάσεια, προς το Ωνάσειο Ίδρυμα

“Οι μαθητές θέλουμε να έχουμε καλά και σύγχρονα σχολεία. Θέλουμε να αναβαθμιστεί η λειτουργία τους με υποδομές, καθηγητές, δραστηριότητες και ακριβώς για αυτά αγωνιζόμαστε. Όμως αυτό γιατί θα πρέπει να γίνεται σε συγκεκριμένα σχολεία και μάλιστα να περνάμε από εξετάσεις; Δεν αξίζουμε όλοι οι μαθητές καλά και σύγχρονα σχολεία;”.

Προφανώς συμφωνούμε με την επιστολή των μαθητών. Για να γίνει όμως, αφού όλα τα δημόσια σχολεία, λειτουργούν μέσα στο ίδιο σύστημα εκπαίδευσης και, θεωρητικά τουλάχιστον, έχουν τους ίδιους στόχους, θα πρέπει να ισχύουν ίδιες συνθήκες και ίδιοι κανόνες για όλους. 

Και τα δύο σχολεία, δημόσια δεν είναι;  Ή μήπως, τελικά, δεν είναι; 

Ασημακοπούλου Σοφία

Βουλευτής Β’ Πειραιώς